غریب مدینه

شیعیا ن زهرا زبعد هجرت بابا غریب است

از وفای مسلمین و مهر دنیا بی نصیب است

یادگاری نیست از رسول  رحمه للعالمین

غیر زهرا دخترش که اسوه  پاک و نجیب است

مادر  پیغمبر است  دستان او بوسید نبی

گوهری پاکیزه بر روی خاک و   بی رقیب است

گریه دارد بی امان با رفتن  بابای خود

کوثر قرآن و عترت اینچنین باشد عجیب است

کو مکانی تا بگرید بر غم تنهائیش

بیت احزان داردو از  بهر رفتن بی شکیب است

خانه اش آتش زدند می رفت ودودتاآسمان

اویگانه دختری که نزد یزدانش حبیب است

نزد حق هجرت نمود و شد شبانه دفن او

شیعه چون زینب عزادار ذکر شان عم یجیب است