نگار زیبا

نگار زیبای  من که پشت ابر پنهان است

به کنج قلب شیعه اش همیشه مهمان است

چو میرود غمزه کنان به معبر عشاق

به تیغ ببرند دست که مونس جان است

چه خوش به زندان زندگی انیس غم بودن

گمان نیست که با یوسف کسی به زندان است

چو ذلیخا اگریوسفت آرزوی دیدن شد

نشین به گذر گاهش که جای گدایان است

نسیم بوی سلامتی یار بس است مارا

که سلامت ما فدای سلامت جان است

گرش حین عبور نگاهی به ما کند دلدار

به پیمانه  می لبریز زساغر جانان است